Dnia 19 stycznia 2023 minęło 30 lat od wejścia w życie w Polsce Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Zgodnie jednak z deklaracją Rządu RP z dnia 7 kwietnia 1993 roku (Dz. Ust. 1993 nr 61 poz. 284)
Polska ponosi odpowiedzialność za zdarzenia po 30 kwietnia 1993 roku. Czyli dopiero naruszenia praw gwarantowanych w Konwencji zaistniałe od 1 maja 1993 roku można skarżyć do Strasburga. Od 1993 roku Trybunał rozpoznał tysiące spraw skierowanych przeciwko Polsce.
Skarga do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka to ważne narzędzie w walce o przestrzeganie podstawowych praw człowieka. Wiele skarg doprowadziło do zmian w prawie krajowym i polepszyło standardy ochrony praw człowieka. Skuteczna skarga musi jednak spełniać określone wymogi.
Od 1993 roku polscy skarżący i polscy adwokaci często korzystali ze skargi do Strasburga, jako ostatniej instancji w poszukiwaniu sprawiedliwości. Od 1993 w sprawach przeciwko Polsce, Trybunał wydał ponad tysiąc orzeczeń stwierdzających naruszenie. Najczęstszym naruszenie orzekanym przez Trybunał jest naruszenie art. 5 oraz art. 6 Konwencji. W wielu sprawach dotyczących skarg na przewlekłość postępowania zawierane są ugody, wówczas Trybunał nie wydaje wyroku a jedynie decyzję o skreśleniu sprawy.
Aby jednak sprawa została rozpoznana przez Trybunał, musi nie tylko skarga zostać wniesiona ale również zakomunikowana. Dopiero komunikacja rozpoczyna postępowanie przed Trybunałem, postępowanie przed Trybunałem jest pisemne. W wyjątkowych sprawach były wyznaczane rozprawy. Wszystkie sprawy opublikowane są na stronie Trybunału w zakładce HUDOC.
